Ze wandelt binnen met een stevige en duidelijke houding. Ik steek mijn hand uit naar haar en stel me voor, achter haar aan komt een man de praktijk binnen, ook hem geef ik een hand, hij kijkt me wat onrustig aan.
Granaat
We nemen plaats nadat ik voor beide koffie heb ingeschonken. Er valt een korte stilte waarna ik samenvat wat ik gelezen heb. Hun mail was lang en duidelijk, ze kwamen me (naar eigen zeggen) op het spoor nadat ze een van mijn boeken van iemand hadden gekregen. Ze weten echt niet meer hoé ze met hun zoon moeten omgaan.
Hij kan niet rustig blijven zitten (opstaan, wandelen, rondkijken etc.) barst soms als een granaat uit elkaar en kan niets meer hebben als er iets gezegd wordt. Daarnaast lijkt hij niet meer geïnteresseerd en vaak bijna apathisch te reageren… en dat voor een jonge kanjer in het 4e leerjaar (groep 6).
School
Op school zien ze vergelijkbaar gedrag, daarnaast zien ze dat hij graag alles gelijk wil kunnen. Fouten maken is geen optie, ook dan is er explosiegevaar.
School denkt AD(H)D, verwijst de ouders door naar een psychiater en heeft een duidelijk verzoek geuit naar medicatie.
Maar…
Na 2 psychologen zitten de ouders hier. Met letterlijke woorden: we weten het echt niet meer…. ‘we willen geen medicijnen, geen psychiater, geen label.
Onze zoon is altijd een gevoelig kind geweest tot de laatste 1,5 a 2 jaar’…. als hij ADHD zou hebben zou hij toch altijd daar al ‘last’ van hebben moeten hebben’.
Rust
Ik neem de tijd om naar hun hele verhaal te luisteren, enkel als iets me niet helemaal duidelijk is onderbreek ik kort met een vraag. Geen advies, geen tips… eerst luisteren. Na ruim een uur komt er rust op het gezicht van de ouders. Dat wat ze zeiden schreef ik op en belangrijke zaken zetten ik in een visueel overzicht die ze later, aan het einde van het gesprek mee naar huis krijgen.
Eindelijk
Vader zegt vervolgens:’ eindelijk eens iemand die luistert, die wil weten hoe wij het zien en geen oordeel heeft’.
Ik laat opnieuw een korte stilte vallen en zeg: ‘ ooit zaten mijn ouders aan een tafel als deze, met hun handen in het haar, ze bezochten vele therapeuten, iedereen had een oplossing… maar niemand keek naar hetgeen er al was, mijn doel is om dat anders te doen en dat begint bij een zo goed mogelijk beeld krijgen van jullie situatie, bedankt dat jullie je verhaal nogmaals wilde delen’.
Tranen
Er rollen tranen over de wangen van mama, ze snikt en kijkt me aan, de voorbeelden lijken enorm op die van hun zoon, er komt een diepe zucht van opluchting, ik zie haar voor het eerst in 2 uur een beetje ontspannen.
Samen
Samen ontdekken we dat het interessant is om te kijken naar de mogelijkheden voor dit gevoelige karakter met een sterke wil. We bespreken het feit dat hij alle opdrachten van school met ‘2 vingers in zijn neus’ aan kan. Zou hij het leven nog als ‘interessant’ benaderen?
Wat als…
Nadat ik een week later ook kennis heb gemaakt met deze kanjer weten we het zeker… voor ze (als ze al) verder gaan naar psychiaters en medicijnen is het belangrijk dat we eerst het hoofd van deze krachtpatser extra uitdaging geven om te kijken wat dat met hem doet. Het blijkt niet moeilijk, school heeft de kennis in huis en ik begeleid de ouders in de mogelijkheden thuis.
….. school gesprek
Meteen na het ouder-gesprek heb ik een gesprek met hen op school gehad. Door het gedrag van deze kanjer had de school (eigen woorden) de focus verleg. Ze waren vergeten om uit te zoemen, om samen met de ouders op zoek te gaan naar de bron.
Dat mag, dat kan… en deze school is lang niet de enige..
Verhaal
Gedrag vertelt altijd een verhaal, het is de kunst om er naar te luisteren. Het wil je iets vertellen…. enkel als je met een open blik, zonder oordelen kunt kijken en luisteren zal het verhaal je vertellen waar de ‘oplossing’ gevonden kan worden.
…. 7 weken
De uitdaging werd vergroot, de plusklas bezocht en het hoofd aan het werk gezet. We werkte met allemaal (ouders, school en ik) intens samen met deze kanjer. Vanaf week 1 was er verandering te zien. Op week 7 kwam het toppunt. Een les over ‘de zon’ werd voor hem uitgebreid naar ‘sterrenstelsel’ en hij vroeg effectief hulp aan de leerkracht toen iets niet lukte.
Geen gewiebel, minimale explosies en een zacht, gevoelig kind met een sterke wil in huis.
Zien
We hebben nog 1,5 maanden samen gewerkt, zowel de ouders als deze jongen kwamen nog enkele keren naar de praktijk. We werkte rond inzicht, hoe te handelen als…en vooral om te zien wat een enorme talenten deze jongen heeft.
We keken naar wat er wél was, wél kon, wél nodig was en hij wél wilde.
Team
En zo mocht ik net voor de kerstvakantie het team verlaten. School, ouders en deze kanjer kunnen het prima zelf, tijd om los te laten en te zien hoe goed ze het doen.
Mail
Deze week kreeg ik een korte mail met de tekst: ‘onze …… is niet meer te stoppen, als een spons zuigt hij informatie we weten het amper bij te houden’
Mijn hart maakte een sprongetje…. de wereld zit te wachten op toppers als deze. Ze zijn zo nodig, als we nu maar eens hun talenten zagen.
Zonder enige twijfel gaat hij er komen….. op eigen krijgt met een team van cheerleaders (ouders, school) om hem heen. Meer moet dat niet zijn!