Liefde en/of ouderschap?

Gister voelde ik het weer, hoe belangrijk onze connectie is. Ik voel, zeker op de dag(en) dat de 2 zonen van Lief komen (co-ouderschap), hoe ons (stief)ouderschap nog meer ‘boven op de stapel’ komt te liggen.

Beter laat dan nooit
Kort geleden kwam ik er achter…. onze connectie vanuit volwassenheid is zo belangrijk. Dat wist ik al maar ik voelde het nog veel intenser IN mijn lichaam. Met die 3 opgroeiende boys (17,15 en 8) in huis voelde het als een hele zoektocht.

Maar
Toch klopte er iets niet… het heeft me vele weken dwars gezeten totdat ik een belangrijk inzicht kreeg toen lief en ik een paar weken terug naar Amsterdam gingen om werk te combineren met samen zijn.
Opeens lag onze liefde (weer) ‘bovenop’.

Verlangen
Ik voelde hoe ik hier naar verlangde, hoe ik het miste om het over van alles te hebben. Om stil te zijn, om tijd te hebben, om zelf dingen te doen en zelfs, om te bepalen wanneer we wat wilde doen en hoe, want dat leek met 3 jongens bijna onmogelijk.

Het voelde als …’moeten kiezen’…. alsof het een splitsing was… of (stief)ouderschap of liefde.

En dat voelde helemaal niet goed.

Al bijna 13 jaar
Hoewel ik al richting de 13 jaar plusouderschap en 9 jaar ouderschap ga zou ik dus al helemaal gewoon moeten zijn. Ik wist immers waar ik aan begonnen was toch? (Nou nee, ik kan je zeggen, zelfs na 13 jaar ben ik nog regelmatig vol verbazing over vele zaken! 😱).

Opeens
Opeens zag ik in hoe we de afgelopen 13 jaar onze focus hadden gelegd op brandjes blussen, ouderschap en overleven. Er was in die 13 jaar zo veel gebeurd (een goede vriend noemde het eens :’ een soap-serie is er niets bij’) dat we leken te zijn vergeten waarom we samen zijn, wat WIJ wilde en wat voor ons écht belangrijk is.

Volwassen?
Het voelde (voelt) als een soort nieuw volwassenschap misschien zelfs als een hernieuwde relatie en herzien ouderschap. Tijd waarin ik (we) mogenkiezen. Waar liefde en ouderschap meer en meer hand in hand gaan. Waar we leven in plaats van overleven, waar we niet steeds bezig zijn met brandjes blussen van anderen omdat het moet maar enkel als het goed voelt. Oh, én waar het belangrijk is om onze connectie (verbinding) goed in de gaten te houden/ te onderhouden.

Onderhouden
Met onderhouden bedoel ik vooral (nóg) meer (uit)spreken wat we willen, wat voor ons belangrijk is en, zoals gisteren bijvoorbeeld, tijd met 2, even een uurtje samen naar de markt, praten, lachen, dromen, genieten en vooral samen zijn. Ik was vergeten dat dat kon.

Niet enkel
Het leek alsof we vaak sprintjes trokken, enkele weken/maanden (stief)ouderschap en dan 1 a 2 dagen samen door de jongste te laten genieten bij bijvoorbeeld de grootouders. Maar wat als we het kleiner maken, zoals dat uurtje op de markt bijvoorbeeld? Moeten we dan nog sprinters trekken? Is er dan meer balans?

Ervaring
Ik kan je zeggen, heel de dag heb ik kunnen voortleven op dat uur. Hoe heftig het gister ook was, hoe moe mijn lijf ook voelt, hoe groot de bende tieners in de tuin ook was en zelfs terwijl er naast die tieners ook van de kleinste nog een vriendje bleef slapen.

Rust
Het geeft rust, ook al is het nog maar heel pril. Ik voelde hoe we meer van de kinderen kunnen genieten juist door even met 2 te zijn. Door de vrijheid te voelen om een kort moment te her-connecten. Ook al deden we het al, het voelt als zo veel laagjes dieper! Zo veel intenser, het voelt als volwassen ouderschap en liefde 2.0….

Voel eens…
Als jij merkt dat je soms je partner mist, dat het (stief)ouderschap zo vaak op 1 komt te staan dat je elkaar mis loopt, kwijt lijkt te raken…
Neem dan eens ‘opnieuw contact op met elkaar’.
Spreek eens wat vaker samen af. Plan tijd samen zonder Netflix, kinderen of wat dan ook. Tijd om elkaar terug in de ogen te kijken, om terug connectie te maken… eerst maar eens zonder praten, misschien zelfs door aanraking ….voel maar wat er nodig is.

Sprong
Even terug helemaal samen zijn en voelen waarom jullie samen (ooit) deze sprong hebben gewaagd…. waarom je zo verliefd op hem/haar werd en nog altijd bent.

Basis
Jij/jullie zijn de basis van jullie gezin, stel het jezelf voor als het fundament waar jullie je gezin bouwen. Zorg dus voor stevigheid als ouders/koppel en jullie ‘huis’ staat nog veel steviger. Als het goed gaat met jullie als ogaat het namelijk nóg beter met jullie kinderen!

Succes met genieten, je zult merken hoeveel energie het opleverd!