Elke dag wel wat vergeten….

Het was een winderige donderdag in november toen ik er voor de 200.743x (gevoelsmatig) achter kwam dat onze zoon (toen ruim 7) weer eens zijn boekentas (schooltas) vergeten was.

Ontploffen
Ik stond op standje ontploffen, gewoonweg omdat ik elke ochtend precies beter gewoon een bandje kon afspelen van wat hij niet moest vergeten.

Oops
Op dat moment ging er een lampje branden.
Ik realiseerde me dat ik dit tafereeltje zelf in stand hield.

Gewoonte
Ons hele ochtendritueel was (is) een gewoonte… een zalige gewoonte als je het mij vraagt trouwens… maar het ‘pak je…’ en ‘vergeet je …. niet’, ‘ heb je je …’ en wil je nog een ….’ was daarbij ook één groot ritueel geworden.

Simpelweg
Ik had, met het ‘afspelen’ van dat dagelijkse ‘bandje’ simpelweg een patroon gecreëerd waarbij ik verantwoordelijk was voor de actie waartoe onze zoon ‘moest’ over gaan.

Verantwoordelijkheid
En zo besloot ik samen met hem te overleggen hoe we dit samen anders konden doen. We hadden een gesprek over verantwoordelijkheid.

Week
We spraken af dat er 1 overgangsweek was. In die week zou ik steeds kleinere hints geven.
Na die week was hij zelf verantwoordelijk voor het mee-nemen van zijn boekentas naar school.

Snel
Die overgangs-week ging goed… maar al snel vergat onze zoon zijn boekentas van het moment dat hij er zelf verantwoordelijk voor was.

Moeilijk
Man! Wat was dat moeilijk.
Ik zag dat hij ‘m vergat… wilde iets zeggen maar deed dat niet zodat we het patroon konden doorbreken. Het voelde voor mij als een soort liegen… ookal wist ik dat dat niet zo was.

Kruisje
De pech voor hem was… dat wanneer hij zijn boekentas vergat, de leerkracht hem een kruisje gaf (bij een x aantal kruisjes was het strafwerk). Maar misschien was dat ook wel zijn geluk. Het (b)leek een extra motivatie om zijn spullen niet te vergeten.

Niet vaak
Uiteindelijk is hij zijn boekentas een keer of 2 vergeten voordat het een gewoonte werd.

Zalig
Wat een zalig gevoel, ieder onze eigen verantwoordelijkheid… man! Wat was hij trots!
En ik moest niet meer de wegwijzer zijn… wat een rust én alle 2 blij!

Opgelost en nog gezelliger in de ochtend heerlijk!